Yükleniyor
Kulak kepçesi gelişmeden doğan çocuklara yeni bir kulak kepçesi yapmak için kullanılan yöntemler temel olarak suni malzemeler kullanan yapay ”ALLOPLASTİK” yöntemler ve hastanın kendi dokularıyla kulak yapımı gerçekleştiren doğal ”OTOLOG” yöntemler olarak 2 gruba ayrılır.
Mikrotialı hastalarda kulak kepçesi yapımı için dünya tıp literatüründe altın standart olarak tanımlanan yöntemde kulak kepçesi hastanın kendi kıkırdak ve derisiyle yapılmakta olup, doku reddi riski sıfırdır. Özel maharet ve deneyim gerektiren bu yöntemi dünyada layıkıyla yapabilen çok az uzman vardır ama insanın kendi dokularıyla ve iyi yapılmış bir kulak kepçesi ile çocuklarınız ömür boyu hiçbir özel bakım gerektirmeden ve hiçbir sorun çıkarmadan normal bir hayatı sürdürebilirler. Yapılan kulağın hissiyatı tamdır, iyileşme süreci sonrası üzerine yatılabilir ve çocukla beraber büyüme potansiyeli taşır. Bugün için henüz insanın kendi dokularından yapılan bir kulak kepçesinin yerini tutacak alternatif bir çözüm mevcut değildir.
İnsan vücuduna yabancı bir madde olan polipropilenden üretilmiş kulak kepçesi implantları (Medpor, Supor) er yada geç yabancı cisim reaksiyonu ve enfeksiyonlar nedeniyle vücuttan dışarı atılma riski taşırlar. Dokunulduğunda bile rahatsızlık hissi yaratan bu sert ve elastikiyeti olmayan plastik benzeri implantlarla yapılmış kulakların kırılma riski vardır ve hasta ömür boyu implantlı kulağı üzerine yatamaz. Son 20 yılda bu ürünleri yapıp piyasaya süren firmaların destekleri ve ticari reklamlarına rağmen bilimsel çevrelerce halen kabul görmemiştir ve yaygın bir kullanımları yoktur.
Halk dilinde “takma kulak” olarak adlandırılan kulak protezlerinin deriye yapıştırıcılarla tutturulan ya da kemiğe monte edilen modelleri vardır. Silikon, akrilik vb malzemelerle yapılan bu yapay kulak kepçeleri en son tercih edilen seçeneği oluşturmaktadır zira her gün yatarken takıp çıkarılmaları gerekir ve bu da hastanın deformitesi ile her gün yeniden yüzleşmesi demektir. Oyun ve sportif aktiviteler sırasında düşebilecekleri için protezler çocuklar için uygun değildir. Zamanla rengi değişen, yıpranan, hissiyat ve canlılığı olmayan bu protezler travma ya da daha önce geçirilmiş başarısız ameliyatlar nedeniyle artık kendi dokuları ile kulak yapımı mümkün olmayan hastalar ve sağlık problemleri nedeniyle ameliyat olamayacak yaşlı hastalarda kullanılabilirler.
Ben bir hekim ve baba olarak meslek hayatım boyunca çocuk hastalarıma yapacağım ameliyatlarıyla ilgili karar verirken hep “HASTA KENDİ ÇOCUĞUM OLSA BU AMELİYATI ONA YAPAR MIYIM?” sorusunu sorarım. Meslek hayatım boyunca bu ahlaki değerin takipçisi oldum. Etkinliği klinik çalışmalarla kanıtlanmamış uygulamaları hastalarıma uygulamaktan kaçındım. Kulak kepçesi yapımı için günümüzde mevcut olan yöntemleri de yine aynı bakış açısı ile değerlendirdiğimde bir petrol türevi olan polietilen maddesinden yapılan ve tarafsız klinik çalışmalarda ciddi yan etkileri bildirilen kulak kepçesi implantlarını kesinlikle kullanmamaya karar verdim. Kulak yapımı için insan vücudu ile uyum göstermeyen bu suni materyaller dışında bir alternatif yaratmak için bilim adamları olarak kök hücrelerden “yapay kıkırdak” üreterek kulak kepçesi yapma çalışmalarımız sürmektedir ancak laboratuvarda kulak şeklinde üretilmiş kıkırdak modellerin insan vücuduna nakledilmesi ile gerçekleştirilmiş kulak yapımlarının sonuçları da henüz arzu edilen düzeyde değildir.
SONUÇ OLARAK BUGÜN İÇİN İNSANIN KENDİ DOKULARINDAN YAPILAN BİR KULAK KEPÇESİNİN YERİNİ TUTACAK ALTERNATİF BİR ÇÖZÜM MEVCUT DEĞİLDİR!
